Bilgisayarla canlandirilan karakterler hakkinda ilginc bir yazi okudum. Bu yazida insanlarin bilgisayarla yaratilmis karakterleri algilayisiyla ilgili bir Japon bilim adaminin 1970'lerde one surdugu bir fikirden bahsedilmis. Buna gore eger bu animasyon karakterleri insana benzemiyorsa, insana benzeyen taraflari dikkat cekiyormus ve sempatiyle karsilaniyormus. Mesela seyirciler The Simpsons'ta veya The Incredibles'daki karakterleri insandan oldukca uzak olduklari icin sempatik bulunuyorlarmis.
Fakat bu yapay karakterlerin insana benzeme orani arttikca bu durum tersine donmekteymis. Eger bir bilgisayar animasyonu insana cok benziyorsa ama tam olarak insan demek mumkun degilse bu sefer izleyicilerde bir antipati olusuyormus. Buna ornek olarak da Final Fantasy filmini vermek mumkunmus. Bu filmdeki karakterler zamaninin en ileri teknolojisiyle yaratilmis olmalarina ragmen yuz ifadelerindeki yapaylik izleyicilere itici gelmis, bu karakterler insana cok benzemesine ragmen gercekmis gibi gozukmeyince insanlara ölümü cagristirmis. Pek cok yorumcunun da bu karakterleri yuruyen oluler olarak tanimlamasiyla film sinema tarihinin en buyuk zararlarindan birini yapmis.
Yine bu teoriye gore eger bu animasyonlar tam olarak insana benzer sekilde yapilabilirse insanlar onlari tekrar sevmeye baslayacaklar. Yani tam benzetmek ya da uzaginda kalmak gerekiyor, yoksa izleyiciyi korkabilir.